Ze względu na konieczność chirurgicznej ingerencji w delikatne struktury ucha wewnętrznego, a co za tym idzie możliwość ich uszkodzenia przyjęto jako standard postępowania implantację jednostronną. Drugie ucho pozostawiane jest do ewentualnego wykorzystania w przyszłości, kiedy to dalszy postęp doprowadzi do powstania nowych możliwości. Analizując wyniki osiągane przez pacjentów implantowanych, można stwierdzić, że na skutek stosowania stymulacji elektrycznej nerwu słuchowego możliwe jest osiągnięcie określonego zakresu percepcji słuchowej. Słuch elektryczny dla części pacjentów jest szansą ich powrotu do świata dźwięku, umożliwiając im komunikację werbalną w różnych warunkach akustycznych włącznie z konwersacją telefoniczną, czerpaniem przyjemności z odbioru muzyki, czy percepcją większości dźwięków otoczenia. Wielu jednak pacjentów doświadcza pewnych ograniczeń w nowym słyszeniu. Pacjenci postlingwalni, czyli tacy którzy stracili słuch po wykształceniu się u nich mowy i posiadający zachowaną pamięć słuchową, skarżą się na brak naturalności w brzmieniu dźwięków. Niektórzy napotykają wyraźne trudności w rozumieniu mowy w obecności sygnału zakłócającego, inni mają kłopoty z rozumieniem nawet w idealnych warunkach odsłuchowych. Problemem dotykającym wszystkich pacjentów jest brak możliwości czerpania korzyści ze słyszenia obuusznego.

Kryteria kwalifikacji do stosowania systemu implantu ślimakowego zmieniły się w ostatnim czasie na skutek rozwoju technik chirurgicznych, technologii elektronicznej, miniaturyzacji i w konsekwencji pojawienia się nowych możliwości elektrycznej stymulacji nerwu słuchowego. Nowe kryteria pozwalają na implantowanie pacjentów osiągających pewien stopień rozumienia mowy w aparatach słuchowych. Najistotniejszą zmianą dotyczącą dzieci jest znaczne obniżenie dolnej granicy wieku pacjenta kwalifikowanego do operacji. Większość ośrodków implantuje dziś dzieci od 18 m.ż., wybrane ośrodki podejmują się implantowania dziecka poniżej 1 roku życia. Prowadzone prace naukowo-badawcze i doświadczenia wiodących ośrodków wykazały, że wczesne implantowanie stwarza warunki pełniejszego rozwoju mowy. Takie podejście jest w pełni uzasadnione w świetle dzisiejszej wiedzy o rozwoju układu nerwowego.

Zabieg operacyjny ma na celu dotarcie do ślimaka, umieszczenie w nim elektrody stymulacyjnej implantu oraz umocowanie procesora wewnętrznego w loży kostnej na powierzchni czaszki. Przed operacją konieczne jest wygolenie włosów z głowy w okolicy zausznej.